Curaçao, Holi phagwa, kinderafdeling

Vorige week hadden we lekker een week vakantie op Curacao. We verbleven in het La Maya Beach resort aan het Spaanse water. Dit ligt ongeveer 10 minuten (met ons goede richtingsgevoel soms 20 minuten) van Willemstad af.
Zaterdag vertrokken we naar Paramaribo en hebben we daar een nachtje overnacht. Omdat het in Paramaribo stikt van de casino’s konden we het niet maken om er niet eentje binnen te gaan. We zijn dus naar een van de grotere casino’s gegaan. Het is gratis entree, gratis drinken, gratis eten maar we hadden ons al voorbereid op een verlies die avond gezien geen van ons ooit echt heeft gespeeld in een casino. We kwamen binnen met 100 SRD (ongeveer 20-25 euro) en we gingen weg met 400 SRD. Niet slecht voor een eerste keer. Roulette was niet echt ons ding, daar verloren we alleen maar, maar bij Black Jack ging het gelukkig wat beter. Leuk begin van de vakantie!

Zondag werden we rond 6.30 uur opgehaald door een taxi die ons naar het vliegveld zou brengen. We zouden om 10.00 uur moeten vliegen maar ergens hielden we wel wat rekening met vertraging. We zijn tenslotte in Suriname. Maar in plaats van te laat vertrekken vertrok het vliegtuig een half uur te vroeg. Apart? Maar ach, dit betekende dus ook een half uurtje eerder op Curaçao. Erg vervelend.

Eenmaal aangekomen op Hato, vliegveld van Curaçao, gingen we eerst kijken om een auto te huren. Deze tip hadden we meegekregen omdat je anders erg afhankelijk bent van taxi’s en omdat je anders veel minder ziet van het eiland. Maar we hadden een probleem. Om een auto te huren moet je op Curaçao 23 jaar zijn. Geen van ons is 23 dus dat was een beetje balen. Dan maar een taxi naar het resort nemen en dan zien we daar wel verder.

Het La Maya Beach resort ligt dus aan het Spaanse water en heeft een eigen zwembad en een strandje. Het appartement die wij hadden was mooi en luxe. Het had 2 slaapkamers met elk een 2-persoonsbed, 2 badkamers, een ruim balkon, een mooie keuken en woonkamer. Vanaf ons balkon hadden we een mooi uitzicht op het meer. Anne had een eigen kamer en ik lag samen met Renate op een kamer. De eigenaren zijn Nederlanders dus dat was wel erg handig. Het is dat het op Curaçao lekker warm en mooi is maar anders heb je trouwens echt niet het idee dat je in het buitenland bent. Het stikt er van de Nederlanders. Vooral veel Nederlandse jongeren.

Omdat we geen auto hadden hebben we ons maar vermaakt aan het zwembad en het strandje. Alles was te ver weg (en te heet) om heen te lopen. Een meisje dat stage loopt op het resort zou voor ons bij een restaurant in de buurt reserveren. En het handige hier aan was, was dat het een pendelservice had dus we werden gewoon opgehaald en weer terug gebracht naar het resort. Ideaal!!
Het restaurant waar we heen gingen heet Brakkeput. Dit restaurant lag op een heuvel en het zag er super gezellig uit. Overal hingen lampjes in bomen en er speelde een bandje. Het eten was ook erg lekker (ook wel belangrijk in een restaurant).
Na het eten werden we opgehaald door een taxi die ons naar Wet ’n Wild bracht. Dit is een strand waar je die avond blijkbaar leuk opstap kon gaan. Deze tips kregen we van Sven. Sven is een vriend van Martin en hij woont op Curaçao. Hij weet dus alle leuke plekjes en vertelde precies waar we wel en niet heen moesten.

Maandag hadden we nog steeds geen auto (die zouden we wel die dag krijgen, ergens begin van de middag. Dit had de eigenaar geregeld) maar we hadden geen eten in huis dus we moesten echt boodschappen doen. De eigenaar zei dat het ongeveer 20 minuten lopen was naar de dichts bij zijnde supermarkt. Wij dus met goede moet naar de supermarkt lopen maar het was toch verder dan 20 minuten lopen. Maar Curacao is blijkbaar van de pendeldiensten want gelukkig zagen we een busje die ons naar een supermarkt kon rijden (en weer terug).
Bij de receptie hebben we meteen 2 tripjes gepland en geboekt: Zwemmen met dolfijnen en een dagje naar klein Curaçao.

De huurauto die we begin van de middag zouden krijgen kwam dus pas begin van de avond dus de maandag hebben we verder niet heel veel gedaan. Alleen lekker een het zwembad gehangen, wat geslapen en in de zon gelegen. Maar toen we eenmaal de auto hadden konden we eindelijk op pad. We zijn naar de boulevard bij Mambo beach gereden en hebben we daar lekker wat gegeten.

Dinsdag stond het tripje dolfijnzwemmen gepland. Maar als je met dolfijnen gaat zwemmen is het wel handig om een goede bikini te hebben dus we zijn eerst maar even gaan winkelen. Daarna hebben we nog wat boodschappen gedaan en zijn we daarna naar Sea Aquarium gereden. We waren wat te vroeg dus hebben we eerst wat rond gelopen en hebben we een dolfijnenshow gezien. Daarna was het eindelijk zo ver. We kregen eerst een korte introductie en daarna konden we naar de bassins waar de dolfijnen zwommen. We kregen flippers en toen konden we het water in. We waren in een groepje van 6 personen en er was 1 instructeur en 1 fotograaf. We zouden in totaal ongeveer 30 minuten zwemmen met de dolfijnen. In die 30 minuten hadden we een aantal foto momenten: Een kus op je wang, kus op de mond, spelletje spelen, ect. Het was allemaal wel heel erg gericht op de foto’s maar ach, zo krijg je leuke vakantiefoto’s haha. Verder mochten we met ze zwemmen en aaien en aan het einde mochten we met een snorkelbril met ze duiken. Dit was ook erg leuk om te doen. De 30 minuten waren voorbij voordat we het in de gaten hadden. En toen kwam het moment om de foto’s te bekijken en te kopen natuurlijk. Het was een duur grapje maar daar denken we maar niet over na. We hebben nu wel leuke foto’s. Na het zwemmen hebben we nog een keer gekeken bij een show en zijn daarna gegaan. We hadden namelijk met Sven afgesproken om bij hem thuis te BBQ ’en. Dit werd een erg gezellig avond. Hij heeft veel verteld over Curaçao.

Woensdag ochtend hebben we wat op het strand gehangen en zijn we in de middag quad gaan rijden. Deze toch zou ongeveer 3.5 uur duren. Hierbij reden we stukken over de verharde weg maar ook stukken off road. Dit was natuurlijk echt super leuk. We bezochten tijdens de tour ook de aloë vera plantage en een grot. In de grot verbleven vleermuizen die soms vlak langs je hoofd vlogen. Ook hadden we een super mooi uitzicht toen we eenmaal uit de grot waren. Het was echt een leuke (maar vooral stoffige) tour. We waren blij dat we een sjaal bij hadden om deze voor onze neus en mond te houden.
Na een douche, die we ook echt wel nodig hadden, gingen we eten bij de Gouverneur. Hier werkt Sven en we hadden gezegd dat we hier een keer langs zouden komen om te proeven of zijn verhalen klopte over het lekker eten. Hij had niet gelogen. Het was echt heel lekker.
Na het eten zijn we opstap geweest bij Cabana. Dit was ook op het strand. Echt lekker, met je voeten in het zand, wind door je haren en een drankje in je hand. Jammer dat ze dit in Nederland niet hebben (kan wel maar niet erg warm denk ik)

Donderdag zijn we gaan duiken. Dit was iets wat we ook zeker wilde doen op Curaçao. Sven had een duikschool opgegeven maar hier was helaas geen plek, of we moesten met een hele grote groep mee gaan duiken. Omdat wij allemaal voor de eerste keer gingen duiken leek ons dit niet echt fijn. We zijn uiteindelijk bij een kleinere duikschool uitgekomen waarbij we gewoon met ons 3en waren. We kregen eerst een uur uitleg op de kant, daarna gingen we alle spullen verzamelen (echt een hoop spullen, niet normaal), daarna reden we naar een strandje waar we eerst in het ondiepe een paar handelingen gingen oefenen zoals klaren, je mondstuk uit en in doen, wat je moet doen als je geen zuurstof meer hebt (wel fijn om te weten), ect. Toen we alle 3 geoefend hadden gingen we iets dieper en toen dit goed ging, gingen we naar 12 meter diepte om daar langs een rif te duiken. Dit was echt heel mooi!! In het begin moest ik wel heel erg wennen om alleen door mijn mond te ademen maar na een tijdje ging het allemaal vanzelf en had je niet eens in de gaten dat we zo diep zaten. Onderweg zijn we langs een scheepswrak gedoken en aan het einde gingen we nog onder een pier door duiken. Dit was ook apart om te zien. Het is er wat donker en uiteindelijk zagen we nog een zeepaardje, iets wat je blijkbaar niet vaak ziet. Ik zou niet weten hoelang we gedoken hebben. Volgens mij hebben we uiteindelijk 1.5 – 2 uur gedoken.
’s avonds zijn we gaan eten bij een Braziliaans steakrestaurant. Hier kon je erg gezellig zitten.
Vrijdag zijn we naar klein Curaçao geweest. Dit is een klein onbewoond eilandje vlak bij Curaçao. Het is daar echt super mooi. De mooie plaatjes op internet komen denk ik hier vandaan: Witte stranden en een super mooie blauwe zee.
We vertrokken ’s ochtend vroeg met de Bounty naar klein Curaçao. Dit was een catamaran. We zaten met een grote groep mensen op de boot. Mensen die snel zeeziek zijn hadden geen fijne vaart want het was nogal “schommelend”. Het was denk ik een uur varen. Eenmaal aangekomen kon je of zwemmend naar het eiland of met een bootje. Wij kozen voor het eerste. We pakte flippers en een snorkel en gingen naar het eiland. Onder de boot zaten veel vissen, erg mooi om te zien. Eenmaal op het eiland konden we onze spullen in een hutje leggen. Daarna gingen we weer snorkelen want op een bepaalde plek kon je zwemmen met zeeschildpadden. Dit wilde we natuurlijk niet missen. Al snel zagen we er 2 zwemmen. Je kon erg dichtbij komen en als je wilde kon je ze zelf aanraken. Na een stuk zwemmen en een paar kwallenbeten verder zijn we naar de vuurtoren gelopen. Het landschap ik trouwens best apart op het eiland. Je hebt eerst een super mooi strand en de rest van het eiland is vlak met een hoop stenen en zand. Je ziet alleen de vuurtoren en een stuk verder nog een verroest scheepswrak. We zijn naar allebei geweest.
Verder hadden we die dag een lekkere BBQ op de boot, hebben we op het strand en de boot gehangen. Lekker de hele dag in de zon. We kunnen nu in ieder geval zeggen dat we een lekker kleurtje hebben gekregen. Het was een lekkere ontspannen dag. Vlak voordat we terug zouden varen hebben we nog wilde dolfijnen gespot. Erg leuk om te zien!

Zaterdag was alweer de laatste dag. We zijn in de ochtend naar Willemstad geweest. We hebben wat gewinkeld en hebben lekker op een terrasje gezeten. In de middag gingen we windsurfen. We hadden ons al voorbereid op een hilarische middag. We dachten dat we meer in het water zouden liggen dan dat we op de plank zouden staan. Dit viel best mee. We kregen les van een vrouw die zich probeert te kwalificeren voor de olympische spelen. Aan de docent kon het niet liggen. Na 1.5 uur konden we blijven staan op de plank, konden we draaien en sturen. Al dingen die normaal pas in de 4e les gegeven worden. Niet slecht voor een eerste keer dus. Helaas hebben we geen foto’s maar het was een leuke ervaring.
Na het surfen en een douche zijn we naar Zanzibar gegaan. Hier hebben we bij een super leuk restaurantje gegeten waar we konden genieten van een mooie zonsondergang en heel lekker eten. Daarna zijn we nog even opstap gegaan. Erg gezellig allemaal!

Zondag was helaas alweer de dag dat we terug moesten. Een week op Curaçao is veel te kort. We hadden nog zo veel meer willen doen. Maar, we hebben wel een aantal dingen van onze bucketlist af kunnen strepen. Het is een eiland waar, ik in ieder geval, zeker nog een keer heen wil gaan.
Eenmaal weer in Suriname hadden we op het vliegveld nog een probleem met ons visum. Ons was bij de vreemdelingenpolitie verteld dat we het land in en uit mochten nu we bepaalde stempels hadden. Nu blijkt dit weer niet zo te zijn. We moesten dus een toeristenkaart kopen en moeten we binnen een paar weken weer naar de vreemdelingenpolitie voor stempels. Om moe van te worden, snap er geen bal meer van. We mogen dus niet zomaar het land in en uit want dat kost ons geld voor een nieuwe toeristenkaart.

Maar goed, we zitten weer in Nickerie. Maandag was het Holi Phagwa. Dit is een hindoestaans feest, een kleurenfeest. Hierbij wordt gevierd dat het lente wordt, worden kwade geesten verjaagd en wordt ook het nieuwe jaar gevierd (ofja, dat hebben ze mij verteld). We hadden met een stagiaire afgesproken die ik ken van het ziekenhuis. Zij zou ons meenemen naar het hele feest. We hadden geen van alle een idee bij wat we konden verwachten. We wisten dat we kleurenpoeder moesten kopen en zwart met witte kleding aan moesten trekken. Rond 15.00 uur reden we naar het huis van de stagiaire, ze had ons bij het ziekenhuis opgehaald. In totaal 7 mensen in een auto proppen, alles kan hier. Eenmaal bij haar thuis kregen we meteen een hoop eten van familie en kregen we de eerste gekleurde poeder al over ons heen. Je moet elkaar bij dit feest op een speciale manier begroeten. Je doet wat poeder in je hand, je smeert het bij elkaar in het gezicht, geeft elkaar een hand of omhelzing (of 3 kussen, of gewoon helemaal niks, alles kan), je zegt “soep holi” (geen idee hoe je het schrijft) en dan ga je naar de volgende persoon. Ik heb op een dag nog nooit zo veel handen op mijn gezicht gehad. Ook voelde ik me echt een kermisattractie (met al die kleuren zagen we er ook wel zo uit) maar iedereen wilde met ons op de foto, vooral de mannen. Die vinden het helemaal geweldig als ze met een blanke vrouw op de foto staan. Best irritant op een gegeven moment.
Maar alles bij elkaar was het een feest die we zeker niet wilde missen. De dag erna waren we nog steeds niet schoon, de douche kregen we niet schoon en de kleren kon je weggooien (de foto’s zeggen genoeg denk ik) maar je moet er wat voor over hebben.
Deze week ben ik begonnen op een nieuwe stage afdeling: De kinderafdeling. De afdeling bestaat uit 2 kamers dus in totaal 8 bedden. Niet een hele grote afdeling dus.
De eerste indruk is dat het er heel erg rustig is (vandaag maar 3 patiëntjes) dus erg hard werken zit er niet in. Ik vind het wel heel erg leuk om met kinderen te werken, daar ben ik dan wel al achter. En vooral de hele kleine kinderen maar die zijn natuurlijk ook super schattig haha.
De dag beginnen we met een overdracht. Daarna worden de kinderen gewassen door hun moeder. De ouders mogen de hele dag bij hun kind zijn, heel anders dan in Nederland. De moeders doen de meeste zorg vooral. Vandaag hadden we bijvoorbeeld patiëntjes met brandwonden, deze moeten wij dan verzorgen, dat doen de moeders niet. Na het wassen wordt er nog wat opgeruimd en dan begint de rustige periode. De tijd komen we dan vooral zittend door. Dit is niks voor mij. Ik houd wel van de hele dag doorwerken dus dat stil zitten is even wennen. Ik was er wel al op voorbereid want Anne stond hiervoor op de kinderafdeling en die zei al dat het heel rustig is. Tussendoor ga je nog wat spelen met de kinderen, doe je af en toe wat controles en als de moeders afwezig zijn neem je de zorg van hun over.
In totaal sta ik 3 weken op de kinderafdeling. Dan hebben we alweer 1 week vakantie (heel zwaar leven hier, phoe). Daarna ga ik voor 3 weken naar de EHBO en daarna voor 3 weken naar de OK. En dan zit de stage er al weer op. Als je het zo bekijkt, zijn die laatste 2 maanden zo voorbij. Want ja, we zitten al op de helft. De tijd gaat toch best snel. Maar we hebben af en toe een week of lang weekend vrij dus we hebben nog genoeg ruimte voor leuke trips in Suriname. En natuurlijk komen mijn ouders en zusje nog voor 1.5 – 2 weken. En dat allemaal in 2 maanden. Voor ik het weet ben ik weer thuis.

Jullie zijn nu ook weer op de hoogte. Foto’s van Curaçao en de rest ga ik toevoegen maar ook op facebook heb ik foto’s staan! Tot de volgende. Bossi & Brasa