Weekendje Bigi Pan

Hallo allemaal!!
Hierbij weer een verslag vanuit het warme Suriname.
Afgelopen weekend zijn we een paar dagen naar Bigi Pan geweest. Dit is een natuurgebied vlak bij Nickerie. We zouden samen gaan met de 3 andere Nederlandse stagiaires uit het ziekenhuis: Esther, Laurien en Fleur. Ze studeren ook verpleegkunde alleen dan in de buurt van Zwolle.
Vrijdag werden we rond 17.00 uur opgehaald door de eigenaar van Albatros tours. Daarna reden we door naar de andere 3 meiden. We moesten ongeveer 10 minuten rijden met de auto toen we aankwamen bij de Nickerie rivier. Hier stapte we in een bootje waarmee we ongeveer 8-10 km moesten varen. Dit duurde ongeveer 30-45 minuten Onderweg zagen we al verschillende soorten vogels. Hier staat Bigi Pan o.a. bekend om.
Na dus ongeveer een half uur kwamen we aan bij een groot meer: Bigi Pan. Bigi Pan betekend letterlijk “Grote pan”. Het meer is omringt door bos/mangrove. Het meer is overal ongeveer 80 cm diep dus dit valt heel erg mee.
Midden in het meer stonden een paar huisjes/hutjes op palen in het water. Op het eerste gezicht ziet het er allemaal erg oud en “versleten uit”. Eenmaal aangekomen bij ons hutje maakte we meteen kennis met de vrouw van de eigenaar: Gerda. Met haar hadden we al telefonisch contact gehad met het reserveren. We werden direct hartelijk ontvangen met wat te drinken en maakte ook meteen kennis met de 2 zonen van Gerda. Zij werken veel mee met tripjes en zo.
Het hutje was wat primitief maar dit had ook wel wat. Zo was er geen douche aanwezig. Wel kon je jezelf afspoelen met regenwater wat wordt opgevangen in een grote bak. Koken deed Gerda op vuur en waren er geen bedden aanwezig. We wisten wel dat we in hangmatten moesten slapen dus ik, Anne en Renate hadden onze eigen hangmat meegenomen. Deze werden opgehangen door Sergio, een zoon van Gerda. We sliepen eigenlijk een soort van buiten. We hadden een golfplaten dak boven ons en dat was het eigenlijk. Het waaide lekker door. Het waait daar dus trouwens de hele tijd. Dit is wel erg lekker want het is dan niet zo heel heet maar het is ook best gevaarlijk. Je verbrand dus heel snel. Een aantal van ons hebben dit wel gemerkt (ik gelukkig niet heel erg).
Na het uitpakken van onze spullen nam Sergio ons mee om te gaan zwemmen in het meer. Hiervoor moesten we eerst een stukje gaan varen. We hoefden eigenlijk het water al niet meer in want voordat we bij de zwem plek aankwamen waren we al doorweekt. Eenmaal aangekomen bij de goede plek konden we het water in. Toen we in het water sprongen was de eerste gedachten: Gatver!!! Het was trouwens niet alleen een gedachten maar we riepen het ook. Op de bodem voelden we een vieze drab. Dit bleek gewoon modder/klei te zijn maar het voelde wel heel erg vies in het begin. Het water was wel lekker warm. Toen we de modder hadden gevonden leidde dit al gauw tot een moddergevecht. Van de klei konden we lekker een maskertje maken en op de foto’s zie je het resultaat.
Na het zwemmen gingen we terug naar het hutje. De modder was trouwens nog best hardnekkig want zelf na het afspoelen met regenwater vonden we nog overal modder terug. Van het zoute water plakte ook alles en leek je haar net stro. We keken nu al uit naar een douche en crèmespoeling.
Rond 8u gingen we eten. En zoals jullie misschien al hoorde is het eten hier in Suriname erg lekker! Gerda kan heerlijk koken. Maar wat ze hier ook goed kunnen is teveel koken.
Na het eten hebben we niet heel veel meer gedaan. We waren allemaal redelijk moe. Behalve Anne en Renate. Zij waren heel goed in mensen wakker houden maar ach, we hadden toch een soort korte “vakantie”.
We hadden ons al voorbereid op een koudere nacht omdat we op het water waren en omdat het altijd wel waait. Voordat we in onze hangmatten doken trokken we (of ja, ik in ieder geval) een hemdje, vestje, trui, lange broek en sokken aan en kroop ik onder een dekentje. Koud zou ik het in ieder geval niet krijgen. Een hangmat ligt best lekker maar na een nacht merkte ik dat mijn rug hier anders over dacht. Ik had redelijk goed geslapen ondanks dat je elke keer wakker wordt als je je om wilt draaien maar mijn rug voelde niet helemaal soepel meer. Maar ach, hoe vaak slaap je een hele nacht in een hangmat?
Nadat we een beetje wakker waren gingen we lekker ontbijten. Daarna hebben we wat rondgehangen in het hutje, hebben we lekker in de zon gelegen, konden we kajakken, en hebben we krabben gevangen. Het lijkt heel makkelijk maar het valt stiekem tegen. Ze hangen een touwtje in het water met vis eraan en dan is het wachten. Je moet wachten totdat het touwtje wat strakker staat (iets wat ik al niet zag). Als er een krab aan hangt moet je heel langzaam het touwtje omhoog trekken en met een schepnet de krab vangen. We zouden die avond zelf gevangen krab gaan eten. Maar het leek even of we geen eten zouden hebben omdat Anne en Renate niet een talent hadden voor krabben vangen.
Rond half 1 gingen we lekker eten. Ook in de middag kregen we een warme maaltijd. Er werd o.a. vis geserveerd uit Bigi Pan zelf. De meeste vis die wordt verkocht op de markt in Nickerie komt uit Bigi Pan.
Rond 3u kregen we een rondleiding door Bigi Pan. Sergio bracht ons met de boot naar de andere kant van het meer. Ik en Esther hadden pech. We zaten voor in de boot en vingen al het water op voor de rest achter ons. We erg sociaal!
Aan de andere kant van het meer zouden we vogels gaan kijken, genieten van de natuur en met een beetje geluk zouden we kaaimannen zien. Vogels zagen we genoeg. Ze houden alleen niet zo van camera’s want stilzitten konden ze niet. De foto’s die we hebben gemaakt zijn dus eigenlijk zoekplaatjes geworden. Maar de natuur (en de vogels) was erg mooi. Op de foto’s komt het niet zo over als in het echt. Eenmaal wat dieper in de mangrove zette Sergio de motor van de boot uit en stapte het water in. Toen hij zei dat dit een kaaiman gebiedje was verklaarde we hem voor gek. Waarom stap je in water waar kaaimannen zwemmen?! Maar ja, hij zou het wel weten.
Sergio duwde langzaam de boot vooruit en we moesten stil zijn. En ja!!! We zagen kaaimannen. Nou ja kaaimannen, de bovenkant van hun kop dan. Ook deze foto’s zijn zoekplaatjes geworden.
Na het kaaimannen spotten hebben we nog een stukje gevaren en wat vogels gezien. Na het genieten van de mooie natuur zijn we weer naar onze zwem plek gegaan en hebben we weer een modderbad gehouden.
Eenmaal terug bij het hutje hebben we “gedoucht” en hebben we daarna weer heerlijk gegeten. Vanavond stond zelf gevangen krab op het menu. De krab was best lekker alleen had ik niet echt het geduld om heel de krab te ontleden voordat we bij het vlees kwam. Achteraf gezien zijn we zo stom geweest om geen recepten te vragen aan Gerda. Goede reden om nog een keer terug te gaan.
Na het eten kwam het grappigste van de hele dag: We introduceerde een van de zonen van Gerda het spel Kingze (dat is een drankspel, voor de mensen die niet weten wat het is). Dit werd uiteindelijk hilarisch. Hij snapte er niks van, was geen goede spelletjes speler en de Borgoe (Surinaamse rum, bah bah!!) tikte aardig aan bij hem. Uiteindelijk vond ik hem irritant worden en ben ik maar in hangmat in gedoken. Was ook behoorlijk moe. Er was tijdens het Kingze nog wel even een moment met spanning. De eigenaar riep op een gegeven moment iets, de andere mannen (de zonen van Gerda) sprongen op en toen zagen we pas dat er een slang op een van de kajakken lag. Wij als toeristen meteen onze camera pakken maar de eigenaar keek wel erg serieus en we mochten niet echt dicht bij komen. Wat bleek nou: Het was een Labaria slang. Dit is een van de giftigste slangen in Suriname. Nu snapte we wel waarom we niet echt dicht bij mochten komen om een foto te maken. Ze hebben de slang uiteindelijk gedood door vaak op zijn hoofd te slaan met van alles en nog wat. En toen kwam het foto moment. Ach, de slang staat tenminste wel op de foto.
Na een nachtje slapen (nu nog stijver en strammer dan na de eerste nacht) werden we door Gerda weer verwent met een lekker ontbijtje. Dit keer met o.a. bakabana’s. Dit zijn gebakken bananen met een soort beslag erom. Echt heel lekker!!
Rond 10 uur gingen we nog een stukje varen met Sergio. Dit keer ging het minder soepel. De boot zat regelmatig vast in het ondiepe water, sloeg de motor wel eens af en probeerde Anne en Fleur de boot los te peddelen met slippers (het niveau van ons daalde met de minuut). Uiteindelijk zijn we toch maar terug gegaan naar het hutje. Hier konden we nog een keer genieten van het lekkere Surinaamse eten. Vooral van het idee dat het wel weer even zou duren voordat we weer zo’n lekker eten zouden hebben, kregen we meer trek.
Na het eten moesten we helaas onze spullen alweer inpakken. Zo’n weekendje weg gaat toch sneller voorbij dan gedacht/gehoopt.
Op de terugvaart zagen we een kaaiman het water in duiken vanaf de oever. Dit was een mooi fotomoment geweest maar helaas, zo snel waren we niet. Het was wel leuk om zo’n beest in zijn geheel te hebben gezien en niet alleen de bovenkant van zijn kop.
De spannende verhalen over de vele muggen in Bigi Pan vallen een beetje tegen. In ons geval vallen ze mee gelukkig. Ik ben geen een keer gestoken terwijl een avondje op de tennisbaan voor wat meer rode bulten zorgt. Dat was dus geluk hebben.
Het was een erg leuk weekend samen met de andere meiden. We hebben veel gezien en gedaan en kijk alweer uit naar ons volgende trip(je): Curaçao!!!! Zondag vliegen we en hebben we lekker een week vakantie (we hebben het heel zwaar). De dag nadat we terug komen uit Curaçao is er in Nickerie een feestdag van het hindoestaanse geloof. Het is een kleurenfeest. We zijn erg blij dat we dit mee kunnen maken want het schijnt een super leuk feest te zijn.
Deze week heb ik ook mijn laatste stageweek op de mannenafdeling. Na Curaçao ga ik voor 4 weken naar de kinderafdeling. Als ik de verhalen van Anne hoor is het wel erg rustig daar maar het lijkt me zo leuk om met die kinderen te werken. Ik ben erg benieuwd.
Onze stage planning is ook iets aangepast. We zouden op elke afdeling 1 maand staan en in de laatste maand zouden we mee mogen kijken op de EHBO, operatiekamers en de verloskamers. Nu hebben we kunnen regelen dat we de laatste 2 maanden daar mee mogen kijken. Ik sla de vrouwenafdeling dus over maar dit komt erg veel overeen met de mannenafdeling dus dat maakt niet erg veel uit. Ik ben blij dat we 2 maanden op die andere afdelingen mee mogen kijken. Het lijkt me erg interessant.
We hebben helaas nog steeds geen internet in het appartement. Hier balen we wel van want het is niet echt handig om elke keer naar de tennisbaan te moeten om te internetten. Lekker op je gemak skypen doe je daar niet. Hopelijk is het snel geregeld.
Zo, jullie zijn ook weer op de hoogte. Foto’s van het weekend heb ik toegevoegd.
Tot de volgende keer!! Bosie en brassa, Ilse