2 daagse trip naar Knini Paati
Door: Ilse Evers
Blijf op de hoogte en volg Ilse
06 Februari 2014 | Suriname, Paramaribo
Afgelopen 2 dagen (eigenlijk 1.5e dag) hebben we onze eerste binnenlandse trip gemaakt. Dit had Wim geregeld.
Op de vroege dinsdag ochtend hadden nog even stress om een stomme hotelkamer sleutel. Deze waren we kwijt, geen idee waar hij was. Waarschijnlijk hadden we hem in onze haast ingepakt in een van onze koffers. Maar de Surinamers kennen geen stress en maakte zich ook niet erg veel zorgen om deze sleutel. Bij terugkomst in het hotel zouden we hem wel terug vinden zeiden ze.
Rond 7.00 uur werden we opgehaald door Wim. Op dit tijdstip is het al erg druk in Paramaribo. De kinderen gaan al naar school en is het verkeer een grote chaos. Je moet echt je ogen op de achterkant van je hoofd hebben zitten. Overal komt wel een scooter, motor, auto of een voetganger vandaan. Wat al helemaal wennen is voor ons is dat ze hier aan de linker kant van de weg rijden. Ik zou hier echt niet graag zelf autorijden. We durven niet eens normaal de weg over te steken.
Eerst moesten we ongeveer 3.5 uur rijden naar Atjoni. Dit is een klein plaatsje onder het grote Brokopondo stuwmeer. Verder dan Atjoni konden we ook niet rijden. Hier stopt namelijk de weg en moet je verder met een boot(je).
Het plaatsje Atjoni is niet bepaald groot. Het ligt aan het water, er staan een paar oude gebouwen en er lopen erg veel mensen rond. Aan de waterkant liggen veel gekleurde, houten bootjes. Hier moesten we onze bagage in leggen en proberen in te stappen zonder gelijk aan de andere kant van de boot weer in het water te vallen.
Vanaf Atjoni was het ongeveer 1 tot 1.5 uur varen naar Anaula. Hier ligt op een klein eilandje het “vakantie oord” Knini Paati. De tocht hiernaar toe was echt super. De natuur is super mooi hier!! Op de foto’s komt het niet over als hoe het in het echt is. Ook scheen de zon lekker, was het ongeveer 30 graden en met een beetje wind was het zeker goed te doen. Rond 11.30 – 12.00 uur kwamen we aan op Knini Paati.
De eigenaar van Knini Paati, Nelson, zorgt tijdens ons verblijf voor verschillende tripjes. Dinsdag zijn we bij aankomst eerst gaan zwemmen in de rivier. Wim wist precies waar we in de stroomversnelling konden zwemmen. De temperatuur van het water is hier haast hetzelfde dan een verwarmd zwembad bij ons. Na het zwemmen, wat wel echt lekker was met deze warmte, stond er eten klaar. We hadden het luxe, we hoefden niet eens te koken.
In de middag gingen we een dorpje bezoeken. Het was ongeveer 45 minuten varen hier naartoe. Dit dorpje, Goejaba, is het grootste dorp in het binnenland maar ook het grootste traditionele dorp van de binnenlanden van Suriname. Er wonen, als we Nelson mogen geloven, ongeveer 8000-10.000 mensen in dit dorp. Helaas mochten we vanwege het geloof van de bewoners geen foto’s maken. In het dorp geloven ze namelijk heel erg in geesten, met name geesten van hun overleden voorouders. Ook geloven ze dat al hun eigendommen een ziel hebben. Ze denken dat als we een foto van hun of hun spullen maken dat we de ziel hiervan meenemen in de foto. Dit willen ze niet. Ik heb maar 2 foto’s mogen maken: van hun schooltje en van een paar hutjes. Het was wel heel erg bijzonder om te zien hoe de mensen hier leven. Ze wassen zichzelf en hun kleren/spullen in de rivier, hebben ze kleine hutjes en leven ze met de spullen die ze hebben (niet erg veel dus). Er heerste wel een soort van rust over dit dorpje. Ook was het best schoon. Dit had ik eigenlijk niet verwacht.
Na het bezoeken van dit dorpje zijn we weer gaan zwemmen in de rivier. Dit is echt lekker met die warmte.
Na het zwemmen hadden we onze hangmatten opgehangen (nou ja, Wim hing onze hangmatten op) en hebben we nog een tijdje kunnen “relaxen”. Daarna was het al weer tijd om te eten. Het is wel erg wennen dat ze hier 2x per dag warm eten. Ik denk dat ik over 4 maanden de eerste maanden geen rijst meer kan zien.
Wim heeft ons ook nog even rondgeleid op het kleine eindlandje. In de avond stikt het van de kikkers/padden. Overal zag je ze rondspringen, kleine maar ook grote. En ook toen kwamen we een beest tegen die ik niet zo heel graag zie: Een vogelspin. Bah bah bah!!!
Na het eten stond er nog een tripje op het programma: Kaaimannen spotten. Dit wordt in het donker gedaan. Als je met een zaklamp rond schijnt en 2 rode ogen ziet, weet je dat daar een kaaiman zit. Wat een beetje jammer was, was dat het begon te regenen toe we in de boot stapte. Toch zijn we een klein stukje gaan varen maar begon het steeds harder te regen. We hebben een hele kleine kaaiman gezien maar toen zijn we toch maar weer terug gegaan.
We hebben daarna nog wat gedronken met z’n alle maar het ging steeds harder regenen en werd het ook koud (22 graden of zo maar dat voelt hier dan koud aan).
We sliepen in een soort van houten hut maar daarin 6 bedden (met klamboe gelukkig). Het was ook een soort van open. De hut had wel een deur maar waar normaal ramen zitten zat nu een soort hor. Het waaide lekker door in de hut.
Het heeft de hele nacht geregend (dit was duidelijk te horen op het golfplaten dak). Ondanks dit hebben we redelijk geslapen.
Rond 6.45 waren we alweer wakker. Het regende nog steeds. Wat doet een Surinamer in de vroege ochtend: Lekker zwemmen in de rivier. Ondanks de regen was het water nog steeds niet koud.
Na het zwemmen hebben we een normaal ontbijt gehad, gewoon lekker een paar boterhammen.
Voor de ochtend stond een trip gepland: Een wandeling door de jungle. Maar omdat het nog steeds regende hebben ze hier nog even mee gewacht. Uiteindelijk, toen het een soort van droog was, gingen we toch de wandeling doen. Met de boot werden we naar de overkant van de rivier gebracht en moesten we daar de bossen in. Door de regen was het wat glad en hebben we meer de grond gezien dan de omgeving. Als je niet oplette was de kans wel erg groot dat je onderuit ging. Nelson ging met ons mee en vertelde ons regelmatig iets over de bomen en planten die we tegen kwamen. Het was erg warm en klam in het bos.
Na ongeveer een wandeling van een uur gingen we terug naar de boot. Toen we terug kwamen op Knini Paati gingen we eten en moesten we helaas alweer vertrekken.
Gelukkig was het op de tocht terug droog. De zon begon zelfs te schijnen. We zijn onderweg nog over bij een kennis van Wim langs geweest. Dit was de echtgenoot van een docent bij ons op school. Ze zijn hier een vakantiehuisje aan het bouwen. Het was erg leuk om te zien waar ze gaan wonen. Het zag er erg leuk uit!.
Rond 17.30 uur waren we weer terug in Paramaribo. We zijn nog even met Wim wat gaan eten, echt iets cultureels: Bij de Burger King. Dit was toch wel lekker na al die rijst en bami.
Terug in het hotel wisten we vrij snel wie onze sleutel kwijt had gemaakt: Renate! Was allang bij dat ze niet mij de schuld konden geven.
Het was echt een leuke trip. Het binnenland is echt heel mooi. Kijk nu al uit naar de volgende trip.
Ik heb foto's toegevoegd van de trip maar ook foto's van voorgaande dagen.
Op de vroege dinsdag ochtend hadden nog even stress om een stomme hotelkamer sleutel. Deze waren we kwijt, geen idee waar hij was. Waarschijnlijk hadden we hem in onze haast ingepakt in een van onze koffers. Maar de Surinamers kennen geen stress en maakte zich ook niet erg veel zorgen om deze sleutel. Bij terugkomst in het hotel zouden we hem wel terug vinden zeiden ze.
Rond 7.00 uur werden we opgehaald door Wim. Op dit tijdstip is het al erg druk in Paramaribo. De kinderen gaan al naar school en is het verkeer een grote chaos. Je moet echt je ogen op de achterkant van je hoofd hebben zitten. Overal komt wel een scooter, motor, auto of een voetganger vandaan. Wat al helemaal wennen is voor ons is dat ze hier aan de linker kant van de weg rijden. Ik zou hier echt niet graag zelf autorijden. We durven niet eens normaal de weg over te steken.
Eerst moesten we ongeveer 3.5 uur rijden naar Atjoni. Dit is een klein plaatsje onder het grote Brokopondo stuwmeer. Verder dan Atjoni konden we ook niet rijden. Hier stopt namelijk de weg en moet je verder met een boot(je).
Het plaatsje Atjoni is niet bepaald groot. Het ligt aan het water, er staan een paar oude gebouwen en er lopen erg veel mensen rond. Aan de waterkant liggen veel gekleurde, houten bootjes. Hier moesten we onze bagage in leggen en proberen in te stappen zonder gelijk aan de andere kant van de boot weer in het water te vallen.
Vanaf Atjoni was het ongeveer 1 tot 1.5 uur varen naar Anaula. Hier ligt op een klein eilandje het “vakantie oord” Knini Paati. De tocht hiernaar toe was echt super. De natuur is super mooi hier!! Op de foto’s komt het niet over als hoe het in het echt is. Ook scheen de zon lekker, was het ongeveer 30 graden en met een beetje wind was het zeker goed te doen. Rond 11.30 – 12.00 uur kwamen we aan op Knini Paati.
De eigenaar van Knini Paati, Nelson, zorgt tijdens ons verblijf voor verschillende tripjes. Dinsdag zijn we bij aankomst eerst gaan zwemmen in de rivier. Wim wist precies waar we in de stroomversnelling konden zwemmen. De temperatuur van het water is hier haast hetzelfde dan een verwarmd zwembad bij ons. Na het zwemmen, wat wel echt lekker was met deze warmte, stond er eten klaar. We hadden het luxe, we hoefden niet eens te koken.
In de middag gingen we een dorpje bezoeken. Het was ongeveer 45 minuten varen hier naartoe. Dit dorpje, Goejaba, is het grootste dorp in het binnenland maar ook het grootste traditionele dorp van de binnenlanden van Suriname. Er wonen, als we Nelson mogen geloven, ongeveer 8000-10.000 mensen in dit dorp. Helaas mochten we vanwege het geloof van de bewoners geen foto’s maken. In het dorp geloven ze namelijk heel erg in geesten, met name geesten van hun overleden voorouders. Ook geloven ze dat al hun eigendommen een ziel hebben. Ze denken dat als we een foto van hun of hun spullen maken dat we de ziel hiervan meenemen in de foto. Dit willen ze niet. Ik heb maar 2 foto’s mogen maken: van hun schooltje en van een paar hutjes. Het was wel heel erg bijzonder om te zien hoe de mensen hier leven. Ze wassen zichzelf en hun kleren/spullen in de rivier, hebben ze kleine hutjes en leven ze met de spullen die ze hebben (niet erg veel dus). Er heerste wel een soort van rust over dit dorpje. Ook was het best schoon. Dit had ik eigenlijk niet verwacht.
Na het bezoeken van dit dorpje zijn we weer gaan zwemmen in de rivier. Dit is echt lekker met die warmte.
Na het zwemmen hadden we onze hangmatten opgehangen (nou ja, Wim hing onze hangmatten op) en hebben we nog een tijdje kunnen “relaxen”. Daarna was het al weer tijd om te eten. Het is wel erg wennen dat ze hier 2x per dag warm eten. Ik denk dat ik over 4 maanden de eerste maanden geen rijst meer kan zien.
Wim heeft ons ook nog even rondgeleid op het kleine eindlandje. In de avond stikt het van de kikkers/padden. Overal zag je ze rondspringen, kleine maar ook grote. En ook toen kwamen we een beest tegen die ik niet zo heel graag zie: Een vogelspin. Bah bah bah!!!
Na het eten stond er nog een tripje op het programma: Kaaimannen spotten. Dit wordt in het donker gedaan. Als je met een zaklamp rond schijnt en 2 rode ogen ziet, weet je dat daar een kaaiman zit. Wat een beetje jammer was, was dat het begon te regenen toe we in de boot stapte. Toch zijn we een klein stukje gaan varen maar begon het steeds harder te regen. We hebben een hele kleine kaaiman gezien maar toen zijn we toch maar weer terug gegaan.
We hebben daarna nog wat gedronken met z’n alle maar het ging steeds harder regenen en werd het ook koud (22 graden of zo maar dat voelt hier dan koud aan).
We sliepen in een soort van houten hut maar daarin 6 bedden (met klamboe gelukkig). Het was ook een soort van open. De hut had wel een deur maar waar normaal ramen zitten zat nu een soort hor. Het waaide lekker door in de hut.
Het heeft de hele nacht geregend (dit was duidelijk te horen op het golfplaten dak). Ondanks dit hebben we redelijk geslapen.
Rond 6.45 waren we alweer wakker. Het regende nog steeds. Wat doet een Surinamer in de vroege ochtend: Lekker zwemmen in de rivier. Ondanks de regen was het water nog steeds niet koud.
Na het zwemmen hebben we een normaal ontbijt gehad, gewoon lekker een paar boterhammen.
Voor de ochtend stond een trip gepland: Een wandeling door de jungle. Maar omdat het nog steeds regende hebben ze hier nog even mee gewacht. Uiteindelijk, toen het een soort van droog was, gingen we toch de wandeling doen. Met de boot werden we naar de overkant van de rivier gebracht en moesten we daar de bossen in. Door de regen was het wat glad en hebben we meer de grond gezien dan de omgeving. Als je niet oplette was de kans wel erg groot dat je onderuit ging. Nelson ging met ons mee en vertelde ons regelmatig iets over de bomen en planten die we tegen kwamen. Het was erg warm en klam in het bos.
Na ongeveer een wandeling van een uur gingen we terug naar de boot. Toen we terug kwamen op Knini Paati gingen we eten en moesten we helaas alweer vertrekken.
Gelukkig was het op de tocht terug droog. De zon begon zelfs te schijnen. We zijn onderweg nog over bij een kennis van Wim langs geweest. Dit was de echtgenoot van een docent bij ons op school. Ze zijn hier een vakantiehuisje aan het bouwen. Het was erg leuk om te zien waar ze gaan wonen. Het zag er erg leuk uit!.
Rond 17.30 uur waren we weer terug in Paramaribo. We zijn nog even met Wim wat gaan eten, echt iets cultureels: Bij de Burger King. Dit was toch wel lekker na al die rijst en bami.
Terug in het hotel wisten we vrij snel wie onze sleutel kwijt had gemaakt: Renate! Was allang bij dat ze niet mij de schuld konden geven.
Het was echt een leuke trip. Het binnenland is echt heel mooi. Kijk nu al uit naar de volgende trip.
Ik heb foto's toegevoegd van de trip maar ook foto's van voorgaande dagen.
-
06 Februari 2014 - 23:33
Jell:
Heej meis,
Ik volg je nu al een klein weekje en vind het superleuk om je verslagen van de dagen daar te lezen.
Nog even genieten en dan aan de bak maar ik hoop ook met veel ontspannings momenten erbij.
Geweldig dat je ook echt de binnen landen van Suriname bent gaan bekijken en hoe relaxt dat is (ben helemaal niet jaloers hoor)
En die kikkers en padden jak echt niet mijn ding.
Zorg dat je niet te bruin word want als ik je foto zie dan gaat dat al behoorlijk aardig.
Geniet maar lekker van je tijd daar voor je het weet is het weer voorbij.
Jell -
07 Februari 2014 - 03:15
Jolissa:
Super gaaf Ilse! Geniet er nog even van voordat stage begint! -
07 Februari 2014 - 03:15
Jolissa:
Super gaaf Ilse! Geniet er nog even van voordat stage begint! -
07 Februari 2014 - 03:15
Jolissa:
Super gaaf Ilse! Geniet er nog even van voordat stage begint! -
07 Februari 2014 - 07:21
Ankie:
hoi , Ilse
super zeg en wat een mooie land even nog geniet voor je stage begint .
groetjes uit Nederland,
Ankie -
07 Februari 2014 - 08:06
Mama:
Hoi Ilse,
Het is zo leuk om je op deze manier te volgen. Het is een feestje om de verslagen te lezen en nu dus ook de foto's te bekijken. Ik kan niet wachten om al dit moois ( en jou natuurlijk ) zelf te kunnen zien.
Maak er nog een paar gezellige dagen van voordat het echte werk gaat beginnen.
Lfs, mama -
07 Februari 2014 - 09:34
Fleur:
Hee Ilse,
Wauw wat gaaf! Dit doet mij weer helemaal denken aan onze reis in Brazilië: het lange reizen, kleine afgelegen dorpjes bezoeken, kaaimannen spotten , onverwachtste regenbuien en een wandeling door de bossen maken!
Geniet ervan!
Kuss, Fleur -
07 Februari 2014 - 09:41
Oma Wijnen:
Hallo Ilse,
wat fijn om dit allemaal te lezen en fijn dat je dit alvast mee mag maken.
Groetjes, oma -
07 Februari 2014 - 10:02
Brigitte Snoek:
Fawaka Meisjes,
JAAAAAAAAAAAAAAAA geweldig he Kinini Paati,
Hoop dat je nog een keer terug gaat als het droog is, de wandelingen van Nelson zijn echt heel gaaf.
Leuk dat jullie ook bij Peer aan geweest zijn.
Is mijn keuken mooi geworden???
Jullie hebben het als eerste gezien, lachen.
Peer gaat morgen de andere stagiaires ophalen, jullie gaan elkaar zeker weer zien.
Nou ENJOYYYYYYYYYYYYY Paramaribo en dan op naar Nyckerie, is ook heel speciaal, lijkt wel een dorp, en de mensen zijn super aardig.
Succes op jullie stage en NO SPANG hoor, alles komt goed.
Tan Bun en bossie en brasa
Brigitte
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
