Eerste week in Nieuw Nickerie
Door: Ilse Evers
Blijf op de hoogte en volg Ilse
15 Februari 2014 | Suriname, Nieuw Nickerie
Het heeft even geduurd maar hier is dan eindelijk weer een verslag. Ik heb een week lang geen internet gehad dus had niet eerder de kans om een verslag te plaatsen.
Vorige week zaterdag zijn we aangekomen in onze tijdelijke woonplaats: Nieuw Nickerie. Vanaf Paramaribo was het ongeveer 3.5 - 4 uur rijden. Sergio reed met ons mee. Sergio is de persoon waarmee we al regelmatig mailcontact hadden in Nederland. Hij heeft voor ons een aantal dingen geregeld zoals ons appartement. Eenmaal aangekomen in Nickerie zagen we voor het eerst ons appartement. We verblijven komende maanden in een bovenwoning. Onder ons woont nog een man.
Ons appartement heeft 3 ruime slaapkamers (waarvan 2 met airco), een ruime keuken/woonkamer en een badkamertje. Ook hebben we 2 balkons. Bij aankomst hebben we de eigenaar ontmoet. Nadat de eigenaar en Sergio weg waren hebben we eerst onze koffers uitgepakt en, wat zeker belangrijk is: onze hangmatten opgehangen!! Ik heb foto's toegevoegd van het appartement. De foto's komen niet helemaal overeen met zoals het nu is want intussen hebben we ook een bankstel en een wasmachine maar dan hebben jullie nu wel een beeld bij waar we wonen.
Op de dag van aankomst heeft Sergio ons kort rondgeleid in Nickerie, hebben we onze fietsen opgehaald en hebben we boodschappen gedaan. Het was maar goed dat we met de auto van Sergio waren want we hadden al die spullen nooit op de fiets meegekregen. Eenmaal terug hebben we het hele appartement een keer gepoetst en de rest van alle spullen uitgepakt. Helaas deed ons gasfornuis het niet en ook de koelkast deed het niet zoals hij het zou moeten doen. We hadden geen wasmachine dus moesten we onze was met de hand wassen. We hadden een pan die werkte op elektriciteit dus konden we gelukkig wel koken. Maar erg uitgebreid was het dus niet. Het was dus echt een studentenmaaltijd.
Een lange uitgebreide douche nemen doe je hier ook niet. We hebben namelijk geen warm water. Dat is in Nickerie heel normaal. Een warme douche ga ik nog wel missen denk ik!
Zondag hebben we een rondleiding gehad in het ziekenhuis waar we stage gaan lopen: het Dr. L. Mungra streekziekenhuis. Hier hebben we al een eerste indruk opgedaan. Het ziet er uit als een leuk ziekenhuis. Het is wel heel anders dan in Nederland. Het lijkt haast werken in de open lucht. Alle deuren staan open en echte ramen zoals wij ze kennen zijn er niet. Het waait dus lekker door. Wat ook opvallend was, was dat je ook straathonden in de binnentuin rond zag lopen. Ook zag je ze in de gangen van het ziekenhuis.
In Nickerie lopen er erg veel straathonden rond. Hier hebben ze een hond niet echt als een huisdier. Ze kopen er een maar laten ze niet bij hun thuis. De honden gaan op straat op zoek naar hun eigen eten en komen eigenlijk niet bij hun "baasje". Er zijn uitzonderingen natuurlijk. Sommige houden hun hond wel thuis op hun erf en zorgen ervoor.
Maandag hebben we onze eerste stagedag gehad. Om 7.00 uur moesten we aanwezig zijn in het ziekenhuis. Vanaf ons appartement naar het ziekenhuis is ongeveer 5 - 10 minuten fietsen dus dat valt mee. Het is wel een hele klus om je witte uniform wit te houden onderweg. Ook een hond bij ons in de straat vind het heel leuk om blaffend en grommend achter je aan te rennen. Niet erg ontspannen fietsen.
In het ziekenhuis kennen ze 3 verpleegafdelingen: De mannen, de vrouwen en de kinderafdeling. Ook heeft het ziekenhuis een eigen EHBO, operatiekamer, verloskamers en een MCU (medium care). Ook zijn er verschillende poliklinieken en een laboratorium. De eerste maand sta ik op de mannenafdeling, daarna een maand op de vrouwenafdeling, dan een maand op de kinderafdeling en in onze laatste maand mogen we meekijken op de OK, EHBO en de verloskamers.
Omdat ik geen opdrachten meer af hoef te ronden draait het bij mij deze 4 maanden om om ervaringen op te doen.
De dagindeling is hier heel anders dan in Nederland. De dagdienst wast bijvoorbeeld geen patiënten. Dit doet de nachtdienst. Ze beginnen hier al om 4.00 uur met patiënten wassen. De dagdienst begint met het poetsen en verschonen van bedden. Daarna krijgen de patiënten eten en sommige moeten geholpen worden. Om 10.00 uur moeten een keer de controles gedaan worden maar dat zijn dan de taken van de ochtend. Om jezelf bezig te houden ga je bij patiënten zitten of verbanden vouwen. Ik kan niet op een stoel gaan zitten en niks doen. Ik maak mezelf dan liever nuttig. Van 10.30 tot 11.30 uur is het bezoekuur dus dan kunnen we ook niet veel doen. Na het bezoek uur moet je eventueel weer patiënten helpen met eten geven. Dan worden weer een keer de controles gedaan. Verder moeten er eventueel handelingen uitgevoerd worden aan de hand van de artsenvisite. Een dagdienst duurt tot 15.00 uur dus we zijn op tijd klaar.
Op de afdeling hebben we een behandelkamer. 2 mensen van de dagdienst staan op deze kamer. Als je dienst hebt op deze kamer doe je de medicijnen geven en verzorg je wondjes bij de patiënten.
Iets waar ik ook erg aan moet wennen is dat je je collega's aanspreekt met broeder/zuster en met u. Ook spreek je ze niet aan bij de voornaam maar bij de achternaam. Dit is in Nederland helemaal niet.
Na een week stage kan ik niet zeggen dat ik al gewent ben. Ik moet echt nog mijn plekje zien te vinden. Het is wel interessant om te zien hoe anders ze hier werken. Ook met handelingen uitvoeren. De manier van aanpakken is heel anders. Ik hoop dat ik snel met plek vind en dat het 4 leerzame maanden worden.
Langzaam aan beginnen we de bekende plekken van Nickerie te kennen. We hebben ons intussen ingeschreven bij de tennisbaan. Hier kan je zwemmen, tennissen en er staat wat fitnessapparaten. Bij de tennisbaan komen veel mensen waaronder ook veel Nederlanders. Veel Nederlandse artsen en stagiaires uit het ziekenhuis komen ook hier. Het is wel de plek waar je nieuwe mensen kan ontmoeten. Intussen hebben we ook al onze eerste tennisles gehad. We zijn (volgens onze leraar Dan) niet zo slecht als dat we zelf dachten. We zijn blijkbaar snelle leerlingen.
De tennisbaan is deze week ook erg handig voor ons geweest. We hebben namelijk wat problemen met water. Deze week hebben we in totaal misschien maar 5 uur water gehad. De rest van de tijd hadden we niks. Ook viel de stroom nog wel eens uit. Op de tennisbaan moesten we dus douchen. We hebben deze week dus een soort van gekampeerd.
Ook hebben we geen internet in ons appartement. Intussen wordt er geregeld dat er een router geplaatst gaat worden maar wanneer we internet hebben is nog maar de vraag. Hopelijk heel snel!!
Dit weekend zitten we in Paramaribo. Dit om o.a. om 3 andere meiden van school op te zoeken. Zij lopen stage in een ziekenhuis in Paramaribo. We zijn gisteravond gezellig wat gaan eten en daarna zijn we opstap geweest bij Touche. Dit is een bekende club in Paramaribo. We verblijven nu in een appartement (met internet) vlak buiten het centrum. Om in het centrum te komen moeten we ongeveer 5 minuten met de taxi. Voor vandaag hebben we niet echt plannen. Morgen gaan we weer terug naar Nickerie. Wanneer we ons volgende uitje/tripje hebben weten we nog niet.
Ik ga ook nog foto's toevoegen die Wim heeft gemaakt. Het zijn dus foto's van de afgelopen tijd.
Tot het volgende verslag (als we internet hebben natuurlijk)
Groetjes!! Bosie en brassa
-
15 Februari 2014 - 19:29
Brigitte Snoek:
Fawaka Ilse,
Ja het is even wennen maar dat komt goed.
Het tempo van werken is ook geheel anders dan hier in ons kikkerlandje.
Doe het rustig aan op de mannenafdeling en kijk even de kat uit de boom, NO SPANG!
Geniet van je avond Paramaribo en voor morgen een goede terug reis naa Nyckerie.
Ga lekker tennissen en zwemmen, keertje naar de markt en het komt heus goed.
Doe Anne en Renate de groeten van me.
Dikke bossie en brasa
Brigitte -
15 Februari 2014 - 19:42
Jell:
Heej meis,
Leuk om weer een verslag van je te lezen.
Het zsl inderdaad wel flink omschakelen zijn vergeleken bij ons hier.
Wat een verschil is het dan he.
Hier zitten we vast aan looproutes en is er altijd wel wat te doen.
Terwijl daar ook zeker gezien de temp alles een paar tandjes lager gaat.
Tja en wat is dan beter?
Ik blijf je lekker volgen en hoop voor je dat je gauw weer een heerlijk warme douche kunt nemen.
Veel groetjes Jell -
17 Februari 2014 - 08:42
Oma Wijnen:
Lieve Ilse,
Wat een verhaal; het lijkt wel of je aan het kamperen bent. Ik hoop dat dat de werkzaamheden er snel voor zorgen dat er aan water geen gebrek meer is en dat de ijskast het ook weer gaat doen. Zorg dat je voldoende rust, dan kan je alle moeilijkheden goed het hoofd bieden en genieten van de leuke dingen.
Een dikke kus, oma. -
17 Februari 2014 - 20:52
Ad En Karin:
Hi Ilse
Wat leuk om je belevenissen te lezen.De eerste dagen waren wel super!
Maar nu je echt aan de slag moet, is het toch een hele omschakeling.
Daar ga je vast aan wennen en je draai in vinden.Wij wensen je alle succes en je moet maar zo denken:alle begin is moeilijk!Het gaat straks alleen maar beter.
Groetjes Ad en Karin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley